غزل 113 - بنفشه دوش

دکلمه غزل بنفشه دوش با صدای نسرین محمدی 

بنفشه دوش به گل گفت و خوش نشانی داد                 که تاب من به جهان طره فلانی داد 

دلم خزانه اسرار بود دست قضا                                 درش ببست و کلیدش به دلستانی داد 

شکسته وار به درگاهت آ»دم که طبیب                       به مومیایی لطف توام نشانی داد 

تنش درست و دلش شاد باد و خاطر خوش                 که دست دادش و یاری ناتوانی داد 

برو معالجه خود کن ای نصیحت گو                           شراب و شاهد شیرین که را زیانی داد 

گذشت بر من مسکین و با رقیبان گفت                       دریغ حافظ مسکین من چه جانی داد